Żywopłot jest nie tylko elementem dekoracyjnym w ogrodzie. To także sposób na oddzielenie działki, zaznaczenie jej granic, czy zyskanie prywatności. Może także służyć jako osłona przed wiatrem oraz hałasem. W zależności od potrzeb będzie się różnić wybór roślin potrzebnych do stworzenia żywopłotu. Każda z nich ma swoje plusy i minusy oraz różne wymagania pielęgnacyjne. Dowiedz się więcej o żywopłocie, zanim sięgniesz po łopatę i sadzonki.
Czym różnią się od siebie żywopłoty liściaste, iglaste i zimozielone?
Wygląd roślin to tylko jeden z wielu aspektów, które warto brać pod uwagę przy wyborze odpowiednich sadzonek na żywopłot. Należy także uwzględnić, tempo wzrostu roślin, ich wymagania stanowiskowe, ale i przeznaczenie i funkcję samego żywopłotu.
Żywopłoty iglaste
Do stworzenia żywopłotów iglastych stosuje się cisy, tuje, świerki albo jałowce. Utrzymują one igliwie przez cały rok. Bardzo dobrze się prezentują zarówno latem, jak i w okresie jesienno-zimowym. Stosuje się je często w formie osłon przeciwwiatrowych i na granicach działek.
Żywopłoty iglaste względnie dobrze radzą sobie z regeneracją po cięciu. Najlepsze do formowania są tuje, podczas gdy świerki radzą sobie z tym zabiegiem nieco gorzej.
Taki żywopłot najlepiej sprawdzi się na działkach słonecznych lub półcienistych.
Zalety:
- osłona ogrodu przez cały rok, także zimą,
- tłumienie hałasu, osłona przed kurzem, wiatrem,
- zwarty pokrój,
- szeroka gama odmian różniących się pokrojem, kolorem igieł i tempem wzrostu.
Wady:
- wrażliwość na suszę i sól drogową,
- mniejsze zdolności regeneracyjne po cięciu i formowaniu,
- wymagana gleba przepuszczalna, lekko kwaśna, umiarkowanie wilgotna.
Najlepsze miejsce na posadzenie żywopłotu iglastego:
- na granicach działki,
- w ogrodach miejskich i podmiejskich,
- w miejscach nasłonecznionych.
Żywopłoty liściaste sezonowe
Żywopłot można stworzyć także z roślin liściastych. Część z nich jest jednak roślinami sezonowymi. Oznacza to, że w sezonie jesienno-zimowym taki żywopłot zrzuca liście i zieleni się na nowo na wiosnę.
Rośliny stosowane do formowania takich żywopłotów to berberys, forsycja, głóg, buk, grab, czy ligustr pospolity.
Gatunki te służące do tworzenia żywopłotu liściastego rosną szybciej niż iglaki, lepiej radzą sobie z cięciem i formowaniem, często są także tańsze i łatwiejsze w pielęgnacji.
Zalety:
- szybki wzrost, najczęściej przez 2-3 sezony,
- łatwa pielęgnacja i szybka regeneracja,
- zmienność sezonowa,
- niższe wymagania stanowiskowe.
Wady:
- brak pełnej osłony zimą,
- konieczność systematycznego cięcia,
- większe trudności z formowaniem.
Najlepsze miejsce na posadzenie żywopłotu liściastego sezonowego:
- ogrody przydomowe i wiejskie,
- jako ogrodzenie dekoracyjne, odgradzające strefy w ogrodzie.
Żywopłoty zimozielone liściaste
Rośliny liściaste zimozielone to rozwiązanie kompromisowe między typowymi liściastymi a iglastymi żywopłotami. Ich atutem jest to, że rośliny liściaste zimozielone nie gubią liści na zimę. Do takich roślin można zaliczyć ognik szkarłatny, ostrokrzew kolczasty, mahonię pospolitą, czy laurowiśnię wschodnią.
W przypadku tych roślin można liczyć na okazały, wizualny, dekoracyjny efekt, jednak należy pamiętać o tym, że te rośliny są bardziej wymagające pod względem stanowiska, w jakim je można posadzić. Niektóre z nich mogą gorzej znosić mróz lub stanowiska podmokłe.
Zalety:
- zielony ogród przez cały rok,
- estetyka w ogrodzie,
- szybka regeneracja po cięciu i formowaniu.
Wady:
- większa wrażliwość na mrozy,
- większe wymagania stanowiskowe,
- powolniejszy wzrost.
Najlepsze miejsce na posadzenie żywopłotu liściastego zimozielonego:
- ogrody miejskie i reprezentacyjne,
- stanowiska osłonięte od wiatru.
Zdjęcie w artykule: Photo by Anton Nikolov on Unsplash